ərsiz — sif. Əri olmayan, dul. Ərsiz qadın. – Bir bölük atlar; Çəməndə otlar; Ərsiz arvadlar; Bu balama qurban. (Bayatı). Mən <qızın> ailəsiz, ərsiz z., çocuqsuz olduğunu zənn edirdim. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
RSIZ — Rail Services Incorporated (Regional » Railroads) … Abbreviations dictionary
RSIZ — abbr. Rail Services Incorporated [railway pool code] … Dictionary of abbreviations
xəbərsiz-ətərsiz — bax xəbər ətərsiz. Xəbərsiz ətərsiz itmək. Xəbərsiz ətərsiz yox olmaq. – <Sərdar:> Xəbərsiz ətərsiz gedib, . . bu gün ovçu Ağabala bazarda elə sözlər danışırdı ki. . . S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəsərsiz — sif. 1. Kəsəri olmayan, iti olmayan; küt. Kəsərsiz balta. 2. məc. Gücü, təsiri olmayan və ya az olan. Kəsərsiz söz. Kəsərsiz tənqid. – Onlar oynadıqca istedadıyla; Əql evi boş olur, sözü kəsərsiz; Döşünə döysə də alim adıyla; Yaşayır əsərsiz,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəbərsiz — z. 1. Xəbər vermədən, demədən, soruşmadan, qabaqca bildirmədən; icazəsiz. Bir gün xanlara tamaşaya gələn qızların içində İskəndərin bacısı Leyla da var idi, qardaşından xəbərsiz qızlara qoşulub gəlmişdi. E. Sultanov. <Növrəstə:> Məndən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fərsiz — sif. Əlindən iş gəlməyən; bacarıqsız, qabiliyyətsiz, bivec, bifər. Fərsiz övlad. Fərsiz uşaq. – Fərsiz qoyunu qurd yeyər. (Ata. sözü). Qədim zamanda bir Əhməd adlı tacir var imiş. Bu tacirin Fəraməz adlı fərsiz bir oğlu var imiş. (Nağıl) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xətərsiz — sif. Qorxusuz, təhlükəsiz, xatasız. Xətərsiz iş. Xətərsiz səfər. – <Ataş:> Xalıqverdi əmi deyirdi ki, Turaclı yolu xətərsizdir. Ə. Vəl.. <İsmayıl kişi Namaza:> Sən bir qədər adam götür, arvad uşağı xətərsiz yerə apar və özün də orada… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zərərsiz — sif. Zərəri toxunmayan, zərəri olmayan; ziyansız. Zərərsiz dərman. Zərərsiz adam. – Şeyx, o bir möhtərəm, zərərsiz adam; Həm müsafir, qəribü aciz adam. H. C.. Molla Xəlil axırda bu fikrə gəlmişdi ki, müəllimlə dost olsun. Bu vasitə ilə onu özü… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hünərsiz — sif. Hünəri olmayan, hünəri çatışmayan, hünər göstərə bilməyən; bacarıqsız, qabiliyyətsiz, istedadsız, fərsiz, fərasətsiz. Hünərsiz adam. – Elmsiz kimsənə hünərsizdir; Elmi bitərbiyət səmərsizdir. S. Ə. Ş.. O insandır ki, hər haqqı, nəsibi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti